yıkılmak

Tirkî

Lêker

yıkılmak

1. hilweşîn, hilşîn, rûxîn, herifîn, pelişîn, hedimîn, redimîn, herîftin, herîşîn, xirîn, roxîn, feşilîn, xerimîn, felişîn, zerzilîn, feşil bûn, hilişîn, xurîn, xirin, ferisîn

   duvar yıkıldı dîwar pelişî

   şehir üstüme yıkıldı bajêr bi ser min de hilweşiya

2. wergerîn, qelibîn, herifîn (ji bo wergerîn û ketina kes, dar, erebe û hwd)

   kadın yere yığıldı jinik herîfi erde

3. (mecazî) teqizîn, qeşitîn, def bûn
4. (mecazî) mehf bûn
5. (mecazî) ketin stûyê (yekî)

   bütün işler onun üstüne yıkılmıştı hemû kar ketibûn stûyê wê

6. dehibîn, hezîn, tewirîn (ketin erdê)