xwînbar

Kurmancî

Navdêr

xwînbar mê

1. bixwîn, xwîndar

Etîmolojî

Ji xwîn +‎ bar.

Ji wêjeya klasîk

• Teskîn dikit ev nigîn dilê jar
  Dem dem ko didim di çeşmê xwînbar — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Werger

• Tirkî: kanlı → tr