xisûs

  1. mijar, babet, mewzû,
    tişta/ê li ser tê xeberdan.

Ji wêjeyê

biguhêre
  • Hezjêkirina dêyan ya bo zarokên wan ne ji bo berjewendiyeke dinyayê ye. Jixwe ya vê hezjêkirinê biqedir dike û ji yên din vediqetîne jî ev xisûs e. Ev xisûs ne ko xasî bi mirovan tenê ve ye. Di cîhana ajalan de, heta mirov dikare bibêje ko di cîhana riwekan de jî ev zagona şefqetê serwer e. — (Bi minasebeta roja dêyan, Abdulkadîr Bîngol - wextê gihînê: 07/2018).

Etîmolojî

biguhêre

Ji erebî [Peyv?]