xemildar

Kurdî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
xemildar	xemildartir	herî xemildar

xemildar

1. xemilî, bixemil, şên, geş, xemilandî, rengîn

Herwiha

• xemldar

Etîmolojî

Ji xemil +‎ -dar.

Bikaranîn

Lêker:

• xemildar bûn
• xemildar kirin

Navdêr:

• xemildarbûn
• xemildarkirin

Rengdêr:

• xemildarbûyî
• xemildarkirî

Jê

• xemildarî

Werger

• Almanî: ^?dekorativ → de
• Îngilîzî: ^?illustrative → en, ^?decorative → en, ^?sporty → en