xîlaf

Kurmancî

Daçek

xîlaf

1. dijber, dijî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	xîlaf	xîlaf
Îzafe	xîlafa	xîlafên
Çemandî	xîlafê	xîlafan
Nîşandera çemandî	wê xîlafê	wan xîlafan
Bangkirin	xîlafê	xîlafino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	xîlafek	xîlafin
Îzafe	xîlafeke	xîlafine
Çemandî	xîlafekê	xîlafinan

xîlaf mê

1. derew, virr, nerastî, newehî, dijî rastiyê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• xilaf

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Jê

• xîlafî

Werger

• Farisî: خلاف‎ → fa, برعکس‎ → fa
• Îngilîzî: lie → en
• Tirkî: çelişki → tr, hilaf → tr