wetir

Kurmancî

Hoker

wetir

1. wisan, wilo, wer, wa
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bide ber

• wêdetir
• wêvetir

Ji wêjeyê

Ji min wetir her kes, bi hesret, helbest û çîrokên bi kurdî dixwîne.

(Cîhan Roj: Peyvên herêmî, Diyarname.com, 3/2008)