wêrankerî

Kurmancî

Navdêr

wêrankerî mê

1. kambax, bêkesî, tenêtî, keser, rûxînerî, rûxandoxî,
   xerakerî, hilweşînerî, kavilkerî, tehrîbkarî, xerakiroxî

   Mirov hokarê peydabûna her wêrankeriyekê ye.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: وێرانکەری‎

Herwiha

• wêrankarî

Etîmolojî

Ji wêran +‎ -kerî.

Werger

• Erebî: تخريب‎, تدمير‎, تهديم‎, تحطيم‎
• Îngilîzî: vandalism → en, desolation → en
• Tirkî: tahripkârlık, yıkıcılık → tr