timî

Kurmancî

Navdêr

timî mê

1. daîmî, bêatlehî, seraqetî, domdan, berdewamîm

Etîmolojî

Ji tim +‎ -î.

Werger

• Tirkî: daimî → tr, mütemadiyen → tr, süreklilik → tr, daimi → tr, ^?kalıcı → tr, ^?hummalı → tr, ^?temelli → tr