tercal

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /tɛɾˈd͡ʒɑːl/
• Kîtekirin: ter·cal

Rengdêr

tercal

1. Kesê di cihê xwe de nasekine, bi dewrûbera xwe dikeve.

   Ji bo zarokan wisa dibêjin, weke tercalekî ye.

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tercal	tercal
Îzafe	tercalê	tercalên
Çemandî	tercalî	tercalan
Nîşandera çemandî	wî tercalî	wan tercalan
Bangkirin	tercalo	tercalino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tercalek	tercalin
Îzafe	tercalekî	tercaline
Çemandî	tercalekî	tercalinan

tercal nêr

1. decal
   • Gava şîvan, gavan, bêrîvanên li çolê dibînin ku kerek tê û distirê, şaş û mat dimînin. Ji ber ku heta wê gavê jî, wan tiştekî weha nedîtibûn. "Gotin û nesîhetên melên wan tên bîra wan û bawer dikin ku tercal rabûye. Her yek ji tirsa bi aliyekî ve direvin û dikin gazî:
     - Hewarê tercal rabû, hewarê tercal rabû... — (Zinar Soran, Gurî [arşîv], APEC, 1993, r. 60, ISBN 91-87730-50-2)
   • Şêniya taxa Alîpaşa ku naxwaze xaniyê wê bê xerakirin û naxwaze ji Sûrê koç bibe wiha bertek nîşanî dewletê da: "Digotin Tercal. Aha Tercal ev Tercal e. Welleh û billeh trîlyonan jî bidin min, dîsa jî ez ji mala xwe dernakevim. Ez li vir çêbûme û mezin bûme. Ma ez ê çawa biçim?" — (Zuhal Atlan, Trilyonan jî bidin ez ji Sûrê dernakevim [arşîv], dipanel.ovh, 2017)
   • Ji Hol ê rakir
     Leşker ê Tercal
     Lê nizan im bo çi
     Xezal terqiyan — (Pênûsa Nû, Qada, Zagros Osman, hj. 54, 2016, r. 26)

Herwiha

• Tecal

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî: Deccal → tr