terbiyetî

Kurmancî

Navdêr

terbiyetî mê

1. rewşa terbiyetbûnê
2. avrû, biaqilî, biedebî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji terbiyet + -î

Werger

• Almanî: Sittsamkeit → de m