temelî

Kurmancî

Navdêr

temelî mê

1. rewşa temelbûnê
2. temberî, temorîk, kakil, tûmik^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji temel + -î

Werger

• Farisî: کاکل‎ → fa, ظاهر موی‎
• Tirkî: ^?temelli → tr