telefonker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	telefonker	telefonker	telefonker
Îzafe	telefonkera	telefonkerê	telefonkerên
Çemandî	telefonkerê	telefonkerî	telefonkeran
Nîşandera çemandî	wê telefonkerê	wî telefonkerî	wan telefonkeran
Bangkirin	telefonkerê	telefonkero	telefonkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	telefonkerek	telefonkerek	telefonkerin
Îzafe	telefonkereke	telefonkerekî	telefonkerine
Çemandî	telefonkerekê	telefonkerekî	telefonkerinan

telefonker mê û nêr

1. kesa/ê ku telefonê dike

Etîmolojî

Ji telefon + -ker.

Werger

• îngilîzî: caller (one who makes a phone call)