Kurmancî biguhêre

Navdêr biguhêre

tawbijêr

  1. navbijvan, hekem,
    kesa/ê ku di lîstika navbera du kesan yan du taximan de çavdêr e daku kes dijî regezan tev negere

Ji wêjeyê biguhêre

Tawbijêr: Ango kesê ku biryara rewabûna lîstikê dipejirîne. Kesê ku bi gor rêbazan rastiya lîstikê taw dike û dide pejirandin. Kesê ku gotina wî di lîstikê de derbazdibe, wekî dozgerek dikane biryar bide. Di lîstikê de peyva rewabûnê bi “taw”kirinê ve girêdayî ye. Kesê vê tawkirinê dide pejirandin, yan jî dibijêrê. Lema peyva “tawbijêr” rastir e. Ev ji du peyvan pêk tê: yek “taw” ya diduyan jî peyva “bijêr” ev ji lêkera bijartin / hilbijartinê tê.

(Fêrgîn Melîk Aykoç: Ziman û Têgînên Futbolê, Diyarname.com, 7/2008)

Etîmolojî biguhêre

Ji taw +‎ -bijêr.

biguhêre

Werger biguhêre