tabiî

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /tɑːbɪˈiː/
• Kîtekirin: ta·bi·î

Navdêr

tabiî mê

1. siruştî, xwezayî, xweristî, naturel

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: تابیئی‎

Dijmane

• destkirî

Etîmolojî

Ji tabi + -î

Werger

• Erebî: طبيعي‎ → ar
• Îngilîzî: natural → en, congentital, inborn → en, ^?printer → en
• Tirkî: natürel → tr, ^?doğal → tr