tîne

 Binêre herwiha: tine û tinê

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /tiːˈnɛ/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: tî·ne

Formeke lêkerê

tîne

1. Kesê sêyem yekjimar dema niha ji lêkera anîn.