surmedar

Kurmancî

Mane

surmedar (cureyê peyvê?)

1. çavên kilkirî

Ji wêjeyê

• Mest di nêv tor û lefan marê li selwê fittilîn
  Surmedarên ji surê mest-i, ji qudret kemmilîn
  Me ji xeflet du jiha dîn û ji sehmê xeccilîn — (Dîwana Melayê Cizirî)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî: ^?sürmeli → tr