suftin

Kurmancî

Lêker

suftin lêkera xwerû, gerguhêz

1. kun kirin, qul kirin
   • Li wê 'erda muqeddes bir
     Bi mujganên xwe dur suftin
     Enî malî li 'erdê da — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Navdêr

suftin mê

1. kunkirin, qulkirin

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.