sihirkarî

Kurmancî

Navdêr

sihirkarî mê

1. rewşa sihirkarbûnê

Etîmolojî

Ji sihirkar + -î

Ji wêjeya klasîk

• Tewfîq refîq bit ji barî
  Ez dê we bikim bi sihirkarî
  Hon cumle li 'erdekê cema bin — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Werger

• Almanî: ^?Zauberei → de m
• Tirkî: ^?sihirbazlık → tr