sewisîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /sɛwɪˈsiːn/
• Kîtekirin: se·wi·sîn

Lêker

sewisîn cureyê lêkerê pêwîst e (c=gh: gerguhêz, c=ngh: negerguhêz, bo parametreyên din: Şablon:lêker#Bikaranîn)

1. gêj bûn, jixweçûn, bêhiş ketin, hiş jê çûn, sersim bûn.
   • Na, kêfa Zerê jî tune bû, dilê wê çilmisî, ewê bin çevê ra li nivîna xortê velezyayî nihêrî, tevizî canê wê ra çûn, dinê ber çevê wê reş bû, otax ser serê wê ra çû û hat, ew sewisî, hindik ma wekî biketa, lê diya wê ku kêlekê sekinîbû, milê wê girt ew ji otaxê bire malê. — (Mîroyê Esed, Sîsê (novel), Yêrêvan, 1961)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.