seredanî

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: se·re·da·nî

Navdêr

seredanî m

1. Rewşa seredanbûnê.
2. serdanî, sertêdan, çavpêketinî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji seredan +‎ -î

Jê

• seredanî kirin (lêker)
• seredanîkirin (navdêr)

Werger

• Tirkî: ziyaret → tr