seracî

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /sɛɾɑːˈd͡ʒiː/
• Kîtekirin: se·ra·cî

Navdêr

seracî mê

1. koşkerî, zînkerî, seracîtî

Etîmolojî

• ser- +ac +-î

Werger

• Tirkî: saraçlık → tr