sekran

Kurmancî

Rengdêr

sekran

1. serxweş, mest
   • Saqî şewişîn bi abî hengûr
     Mitrib herişîn bi hîtî sentûr
     Qewal û muxenî û xezelxwan
     Mexmûr û siyah û mest û sekran — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Jê

• sekranane
• sekranî
• sekranîtî
• sekrantî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Werger

• Almanî:angetrunken → de