sefî

Kurmancî

Rengdêr

sefî

1. komî, sinifî, çînî, tîreyî, tebeq, polî, sef-sef
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. tebeqî, kozî, girseyî, refî, grûbî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji sef + -î

Jê

• sefîtî

Werger

• Almanî: ^?Lumpen → de m