sebebî

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /sɛbɛˈbiː/
• Kîtekirin: se·be·bî

Navdêr

sebebî m

1. rewşa sebebbûnê
2. dibetî, ihtimal, sedemî, mihtemel, egerî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji sebeb +‎ -î

Werger

• Tirkî: nedensel → tr