sabir

 Binêre herwiha: Sabir, sabîr, û sabır

Kurmancî

Rengdêr

sabir

1. Kesa/ê sebr heye, kesa/ê zû-zû bênteng nabe.

   Hevmane: bênfire, baldirêj, tolerant, bisebr, sebrdar

   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• sabîr

Hevmane

• sebrî

Jê

 

• (lêker) sabir bûn
• (navdêr) sabirbûn
• (rengdêr) sabirbûyî
• (lêker) sabir kirin
• (navdêr) sabirkirin
• (rengdêr) sabirkirî

Jê

• sabirî
• sabirîtî
• sabirtî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?], têkildarî sebr.

Navdêr

sabir mê

1. (bênfirehî, baldirêjî, tolerans) Guhartoyeke sebr.