sêwîk

Kurmancî

Navdêr 1

sêwîk

1. sêtik,
   sê zarokên ku bi hev re ji dayikekê welidîne
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. sêtik, sê kesên yan tiştên li gel hev
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

• Li Brîtanyayê Vicki Bourneya 32 salî berî çend salan sêwîk (sê zarok) anîbûn dinyayê
  lê hersê jî miribûn. Îsal dîsa ket bet halê xwe û dîsa sêwîk anîn. — (Lotikxane.com, 12/2006)

Bide ber

• cêwîk

Etîmolojî

Li ber peyva cêwîk ji peyva sê hatiye çêkirin

Jê

• sêwîkî
• sêwîkîtî
• sêwîktî

Werger

• Fînî: kolmoset
• Îngilîzî: triplet(s)
• Tirkî: yetim → tr, ^?üçüz → tr

Navdêr 2

sêwîk

1. (bêbav, bêdayik) Binêre: sêwî