rengçûyî

Kurmancî

Rengdêr

rengçûyî

1. çilmisî, sîs, çirmisî, pejmirde

Etîmolojî

Ji reng +‎ çûyî.

Werger

• Almanî: ^?entfärbt → de, ^?verhutzelt → de
• Îngilîzî: withered → en