reşk

Kurmancî

Navdêr

reşk mê

1. parçeya reş ya tiştekî

   reşka çavî

   • Husna te ye zîneta hebîban
     Reşka te ye xîreta reqîban — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Etîmolojî

Ji reş + -k.

Jê

• reşkî
• reşkîtî
• reşktî

Navdêr

reşk mê û nêr

1. Guhartoyeke reşik (“mirovên reş”).