reîseşîr

Kurmancî

Navdêr

reîseşîr

1. serokeşîr, serekeşîr, serokê/a eşîrekî, serokên eşîran

Ji wêjeyê

• Rojên 28-29ê Gulana 2011ê li bajarokê Şeqlawa ser bi Hewlêrê bi navê ‘’Civîna İraqê II. Rawestgeha Hewlêrê’’ ji aliyê Komeleya Lêkolînên Ekonomîk û Civakî (Ekopolîtîk) ve civînek hat sazkirin. Ji Herêma Kurdistanê, Kerkûk, Mûsil û Tirkiyê gelek akademîsyen, rojnamevan, rewşenbîr û herwiha reîseşîr û kesayetî beşdar bûn. Di civînê de hat tekez kirin ku heta Tirkiye pirsa Kurd li navxwe çareser neke nikare peywendiyeke baş ligel Herêma Kurdistanê deyne. — (Rudaw.net, 5/2011)

Etîmolojî

Ji erebî [skrîpt hewce ye] (reîs) + eşîr

Jê

• reîseşîrane
• reîseşîrî
• reîseşîrîtî
• reîseşîrtî

Werger

• Fînî: heimopäällikkö
• Îngilîzî: tribal leader