reîs

Kurmancî

Navdêr

reîs

1. serok, serek
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• reyîs

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ڕه‌ئیس‎

Etîmolojî

Ji erebî رَئِيس‎ (raʾīs) ji رَأْس‎ (raʾs, “ser”), hevreha aramî רˀשא (reişa: ser) û akadî raşû (ser).

Jê

• reîsane
• reîscimhûr
• reîscimhûrî
• reîsî
• reîsîtî
• reîstî

Werger

• Almanî: ^?Vorstand → de m
• Erebî: ^?رئیس‎
• Farisî: رئیس‎ → fa, ^?خواجه‎ → fa
• Îngilîzî: sachem → en
• Tirkî: başkan → tr, reis → tr