rapêçayî

Kurmancî

Navdêr

rapêçayî mê

1. dorgirtî, niximandî, nixaftî, di nav tiştekî de, tiştek lê alandî
   • Niha, di vê bêdengiya şîn û keseran de, bi rengên şevê rapêçayî, resim, bi zimanê xwe yê taybetî, dipeyivin. — (Mehmed Uzun, Bîra qederê, Weşanên Nefel, 2002 r.9)
   • Rojekê, tew dinerin ko çar aliyên wan hew bi bêzariyan rapêçayî ne. — (Silêman Demir, Sorê Gulê, Nefel, Stockholm, 2002, r. 88, ISBN 91-89687-02-7)
   • Bi jor de bir jêr de anî, her ew kar dubare kir; li beşê sêncê yê boyaxkirî û zeviya mezin nihêrî ku bi sêncê neboyaxkirî ve rapêçayî bû. — (Mark Twain: Serpêhatiyên Tom Sawyer Avesta, 2009, r.10)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: راپێچایی‎

Etîmolojî

• rapêç +-ayî ji lêkera "rapêçan"

Werger

• Almanî: eingefasst → de
• Îngilîzî: wrapped → en, covered → en, armed → en, tucked → en, hid → en
• Tirkî: kuşanık, sarılı → tr