rût û repal

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
rût û repal	rût û repaltir	herî rût û repal

rût û repal

1. rût, şilfîtazî, çîplaq, bi temamî rût
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

Tu tazî, rûtûrepal î, jar û perîşan î, Mansûr.

(Sever Işık: Em, Mansûr û lejyoner di kovara Nûbihar de, hj. 102, 9/2007)

Etîmolojî

Ji rût + û + repal

Werger

• Almanî: ^?kahl → de, ^?ganz kahl, ^?nackt → de, ^?splitternackt → de
• Tirkî: ^?yırtık pırtık → tr, ^?çırçıplak → tr, ^?çırılçıplak → tr