rûçelaqî

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: rû·çe·la·qî

Navdêr

rûçelaqî m

1. Rewşa rûçelaqbûnê.
2. bêşermî, bêfedîtî, bêarî, bêrûtî, rûşûştîbûn, rûmelextî, rûhişkî, nixay, şermnekirî, bêheyatî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji rûçelaq +‎ -î.

Jê

• rûçelaqî bûn (lêker)
• rûçelaqîbûn (navdêr)

Werger

• Tirkî: utanmazlık → tr, yüzsüzlük → tr