qermîçok
Kurmancî biguhêre
biguhêre
| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | qermîçok | qermîçok |
| Îzafe | qermîçoka | qermîçokên |
| Çemandî | qermîçokê | qermîçokan |
| Nîşandera çemandî | wê qermîçokê | wan qermîçokan |
| Bangkirin | qermîçokê | qermîçokino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | qermîçokek | qermîçokin |
| Îzafe | qermîçokeke | qermîçokine |
| Çemandî | qermîçokekê | qermîçokinan |
qermîçok mê
- Navê tiştên ku qermiçî ye. Bi giştî ji bo qermiçîna cilan an jî xetên li ser rûyê mirovan tê gotin.
- Qermîçokên rûyê wê hîn bêtir qermiçî bûn. — (Firat Cewerî, Girtî, Weşanên Nûdem, 1986)
- Hingî jinik hê, wan ferq dike, mîna ku ew nû bi hebûna wan varqilîbe, ew li wan dinihêre. Ew matara werdigire, hinekî av vedixwe û dîsan dide Kevokê. Qermîçokên enî û rûyên wê kûr in. — (Mehmed Uzun, Ronî Mîna Evînê Tarî Mîna Mirinê [arşîv], Ithaki Publishing, 2015, r. 243)
- Jana wî hêj di qermîçokên rûyê wî de dida der. Bêyî ku biaxive, serê kurê xwe da ber sînga xwe û bi ser xizaniya xwe de giriya. — (Orhan Çaçan, Hilmek Jiyan Hilmek Mirin [arşîv], Na Yayınları, r. 51)
Herwiha biguhêre
Hevmane biguhêre
Têkildar biguhêre
Jê biguhêre
Bi zaravayên din biguhêre
Etîmolojî biguhêre
Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.
