qermîçok

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qermîçok	qermîçok
Îzafe	qermîçoka	qermîçokên
Çemandî	qermîçokê	qermîçokan
Nîşandera çemandî	wê qermîçokê	wan qermîçokan
Bangkirin	qermîçokê	qermîçokino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qermîçokek	qermîçokin
Îzafe	qermîçokeke	qermîçokine
Çemandî	qermîçokekê	qermîçokinan

qermîçok mê

1. Navê tiştên ku qermiçî ye. Bi giştî ji bo qermiçîna cilan an jî xetên li ser rûyê mirovan tê gotin.
   • Qermîçokên rûyê wê hîn bêtir qermiçî bûn. — (Firat Cewerî, Girtî, Weşanên Nûdem, 1986)
   • Hingî jinik hê, wan ferq dike, mîna ku ew nû bi hebûna wan varqilîbe, ew li wan dinihêre. Ew matara werdigire, hinekî av vedixwe û dîsan dide Kevokê. Qermîçokên enî û rûyên wê kûr in. — (Mehmed Uzun, Ronî Mîna Evînê Tarî Mîna Mirinê [arşîv], Ithaki Publishing, 2015, r. 243)
   • Jana wî hêj di qermîçokên rûyê wî de dida der. Bêyî ku biaxive, serê kurê xwe da ber sînga xwe û bi ser xizaniya xwe de giriya. — (Orhan Çaçan, Hilmek Jiyan Hilmek Mirin [arşîv], Na Yayınları, r. 51)

Herwiha

• qermîçonk
• qermiçok
• qermîçek

Hevmane

• qerçimonk

Têkildar

• qermîçonkî
• qermîçokî
• qermiçî

Jê

• qermiçîn

Bi zaravayên din

• Soranî: لۆچ‎ (loç)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: kraus → de
• Farisî: مچاله‎ → fa
• Îngilîzî: wrinkle → en
• Tirkî: kırışıklık → tr