qerkirî

Kurmancî

Rengdêr

qerkirî

1. ya / yê ku hatiye qer kirin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: قه‌ركری‎

Etîmolojî

Ji qer +‎ kirî.

Werger

• Almanî: geborgt → de, ^?entlehnt → de
• Erebî: ^?متقاضي‎ → ar