qebûlker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	qebûlker	qebûlker	qebûlker
Îzafe	qebûlkera	qebûlkerê	qebûlkerên
Çemandî	qebûlkerê	qebûlkerî	qebûlkeran
Nîşandera çemandî	wê qebûlkerê	wî qebûlkerî	wan qebûlkeran
Bangkirin	qebûlkerê	qebûlkero	qebûlkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	qebûlkerek	qebûlkerek	qebûlkerin
Îzafe	qebûlkereke	qebûlkerekî	qebûlkerine
Çemandî	qebûlkerekê	qebûlkerekî	qebûlkerinan

qebûlker mê û nêr

1. misbet, erênî, pozîtîv, erêyî, ya/ê qebûl dike

Etîmolojî

Ji qebûl + -ker.

Werger

• Tirkî: hazımlı → tr