qarxûn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /qɑːɾˈxuːn/
• Kîtekirin: qar·xûn

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qarxûn	qarxûn
Îzafe	qarxûna	qarxûnên
Çemandî	qarxûnê	qarxûnan
Nîşandera çemandî	wê qarxûnê	wan qarxûnan
Bangkirin	qarxûnê	qarxûnino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qarxûnek	qarxûnin
Îzafe	qarxûneke	qarxûnine
Çemandî	qarxûnekê	qarxûninan

qarxûn mê

1. Ava berfê ya ku piştî helînê radibe û wek sêlavê dikişe, exlebî bi guherîna demsalê re çaxê ku germahî û nemiya hawîrdorê zêde dibe.

Qarxûna heyama biharê.

1. • Wê rojê ez û gedê hevalê min çûbûne pîçokan. Lingê me nava ava qarxûnan da sor bûbûn. Em hatin malê, me pîçokên xwe danîn û ancax xwe bi tendûra me ra gîhand. Me pêra-pêra lingê xwe kire tendûrê.
     Emerîkê Serdar, Hetanî Kengî, Yêrêvan, 1974.

1. • Bêhna xwe fireh bikin. Ev yek jî ya Xwede ye. Ev pêla qarxûn û tofanê jî wê li ser miletê me ra derbaz bibe Xwedê xêre.
     Ezîzê Gerdenzerî, Cangir Axa (Dramaya Dîrokî), Yêrêvan, 2019.

Têkildar

• sêlav, lehî, lêmişt

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: schneeschmelze
• Farisî: ذوب برف‎
• Fransî: fonte des neiges
• Îngilîzî: snowmelt → en