qûnrûniştin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /quːnɾuːnɪʃˈtɪn/
• Kîtekirin: qûn·rû·niş·tin

Lêker

qûnrûniştin

1. li ser qûna xwe rûniştin, dema ku zarok li ser qûna xwe bikaribe rûnê tê gotin; gede êdî mezin bûye, qûnrûniştinan dike.
2. merheleyeke ku zarok digihîjê; werarbûn û zexmbûna laşê zarok ê ku êdî dikare li ser qûna xwe rûnê.

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Bide ber

1. qûnxiş

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qûnrûniştin	qûnrûniştin
Îzafe	qûnrûniştina	qûnrûniştinên
Çemandî	qûnrûniştinê	qûnrûniştinan
Nîşandera çemandî	wê qûnrûniştinê	wan qûnrûniştinan
Bangkirin	qûnrûniştinê	qûnrûniştinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qûnrûniştinek	qûnrûniştinin
Îzafe	qûnrûniştineke	qûnrûniştinine
Çemandî	qûnrûniştinekê	qûnrûniştininan

qûnrûniştin mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)