qîm

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /qiːm/
• Kîtekirin: qîm

Navdêr 1

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qîm	qîm
Îzafe	qîma	qîmên
Çemandî	qîmê	qîman
Nîşandera çemandî	wê qîmê	wan qîman
Bangkirin	qîmê	qîmino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qîmek	qîmin
Îzafe	qîmeke	qîmine
Çemandî	qîmekê	qîminan

qîm mê

1. besî, têrî, kafîtî, bêdiratî

   Qîma me bi vê nayê.

   Ev bo me ne bes e. / Ev têra me nake.

2. riza
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

• (Lêker) qîm kirin
• (Lêker) qîma xwe pê anîn
• (Navdêr) qîmkirin
• (Rengdêr) qîmkirî

Bide ber

• qam
• qem
• qûm

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Begehren → de m
• Farisî: رضایت‎ → fa, سیری‎ → fa
• Îngilîzî: sufficiency → en
• Tirkî: kifayet → tr, yetme → tr

Navdêr 2

qîm nêr

1. Guhartoyeke qûm (“axa libên wê gir”).