pizinîn

Kurmancî

Bilêvkirin

IPA^(kilîd): /'pɪzɪniːn/

• Kîtekirin: pi·zi·nîn

pizinîn lêkera xwerû, negerguhêz

1. rizîn (wek kinc, cil, pîne hwd.), maşandin, peritîn, qetandin, qusîn, kevin bûn, bizizîn.

Ji wêjeyê

• W‘ede derbaz dibû, tоpa Basо jî pê ra dimaşiya. Carekê jî ewî gоt wekî diya wî nahêle îdî pê linga tоpê xin, tоp lap piziniye, lazim e tenê pê serîya lêxin.

Topa Beso, Çîrok, Tîtalê Efo (1941-2003), Yêrêvan, 1984

Herwiha

• pizinandin

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: پزنین‎
• kurdî-krîlî: пьзьнин

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

lêker

• Almanî: abnutzen → de
• Azerî: köhnəlmək
• Îngilîzî: wear out → en
• Rusî: изнашиваться → ru (iznašivatʹsja)
• Tirkî: yıpranmak → tr