pirkîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /pɪɾˈkiːn/
• Kîtekirin: pir·kîn

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	pirkîn	pirkîn
Îzafe	pirkîna	pirkînên
Çemandî	pirkînê	pirkînan
Nîşandera çemandî	wê pirkînê	wan pirkînan
Bangkirin	pirkînê	pirkînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	pirkînek	pirkînin
Îzafe	pirkîneke	pirkînine
Çemandî	pirkînekê	pirkîninan

pirkîn mê, r-ya req

1. kesê ku kîna wî pir e, kesê ku di sirişta wî de di kerektera wî de pêjna girtina kînê pir e û bi tesîra wê pêjnê di heqê hin kesên dî de pir kîn digire pir kîn dikeve dilê wî "mixabin di nava civatê de hin mirovên pirkîn jî hene!"