peydeker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	peydeker	peydeker	peydeker
Îzafe	peydekera	peydekerê	peydekerên
Çemandî	peydekerê	peydekerî	peydekeran
Nîşandera çemandî	wê peydekerê	wî peydekerî	wan peydekeran
Bangkirin	peydekerê	peydekero	peydekerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	peydekerek	peydekerek	peydekerin
Îzafe	peydekereke	peydekerekî	peydekerine
Çemandî	peydekerekê	peydekerekî	peydekerinan

peydeker mê û nêr

1. ya/ê peyde dike
2. dabînker, temînker, çêker^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji peyde + -ker.

Werger

• Îngilîzî: ^?provider → en
• Tirkî: temin edici, sağlayıcı → tr, türetici → tr