peyal

 Binêre herwiha: piyale

Kurmancî

Navdêr

peyal mê

1. Qadeha şerabê, piyan.
   • Bi rasti Şomo qewî nehs û şerîr û xweyê cesaret bû. Esla ji kuştin û girtiné xof ne dikir. Çend feqehne dinê jî weko xwe heramza li xwe girê dabû, ekserêd şûlêd wan ew bûn ku diçûn û bi rojê dicisisandin û bi şev derên filan neqeb dikirin û xaç û şemdanêd zîvîn û peyalûn didizin û dibirin û diçûne welatekî dinê, ew mal telef dikirin. — (Mele Mehmûdê Bazîdî, Cami’eya Riseleyan û Hikayetan Bi Zimanê Kurmancî, Lîs, 2010, çapa 1em, r. 91, ISBN 978-605-5683-27-6)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.