palanker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	palanker	palanker	palanker
Îzafe	palankera	palankerê	palankerên
Çemandî	palankerê	palankerî	palankeran
Nîşandera çemandî	wê palankerê	wî palankerî	wan palankeran
Bangkirin	palankerê	palankero	palankerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	palankerek	palankerek	palankerin
Îzafe	palankereke	palankerekî	palankerine
Çemandî	palankerekê	palankerekî	palankerinan

palanker mê û nêr

1. ya/ê palan dike
2. kurtanker^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji palan + -ker.

Werger

• Tirkî: çulcu → tr, semerci → tr