pêkutî kirin

 Ji bo navdêrê binêre: pêkutîkirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /peːkʊˈtiː kɪˈɾɪn/
• Kîtekirin: pê·ku·tî ki·rin

Lêker

pêkutî kirin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	pêkutî dikim
	tu	pêkutî dikî
	ew	pêkutî dike
	em, hûn, ew	pêkutî dikin
Fermanî	Yekjimar	pêkutî bike
	Pirjimar	pêkutî bikin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	pêkutî kir
	te	pêkutî kir
	wê/wî	pêkutî kir
	me, we, wan	pêkutî kir
Formên din:

pêkutî kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji pêkutî + kirin.

Werger

• Tirkî: asıp kesmek → tr, tahakkuk etmek → tr, ^?baskı yapmak → tr