neşe

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /nɛˈʃɛː/
• Kîtekirin: ne·şe

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	neşe	neşe
Îzafe	neşeya neşa	neşeyên neşên
Çemandî	neşeyê neşê	neşeyan neşan
Nîşandera çemandî	wê neşeyê wê neşê	wan neşeyan wan neşan
Bangkirin	neşeyê neşê	neşeyino neşino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	neşeyek neşek	neşeyin neşin
Îzafe	neşeyeke neşeke	neşeyine neşine
Çemandî	neşeyekê neşekê	neşeyinan neşinan

neşe mê

1. coş, zewq, şadî, kêf, mendehoşî
   • Cejna newrozê li nik me kurdan bi awayekê geş û neşe û nemayeka nûciwanane tê pîroz kirin. Ji ber ko di dîroka me de cihekê giring digirit. Herweha bi tewafuqî serê biharê ye û ji nû ve jîyan destpê dikit. Li xaka Kurdistanê gul û beybûn û nêrgizên reng û reng dibişkivin. Bêguman ev tesîrek erênî li ser rûhanîyeta însanî dikit. — (Ronî Evdirehman: Bedîuzzeman û cejna newrozê, Nefel.com, 3/2007)

Herwiha

• newşe

Jê

 

• bineşe
• bêneşe
• bêneşetî
• bêneşeyî
• neşedar
• neşedarî
• neşeyî

Etîmolojî

Ji tirkî neşe, erebî نَشْوِةٌ‎ (našwiatun).

Werger

• Farisî: نشاط‎ → fa
• Îngilîzî: party → en
• Tirkî: neşe → tr

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng (Tirkiye (Îzmîr))^ⓘ

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	neşe	neşe
Îzafe	neşeya neşa	neşeyên neşên
Çemandî	neşeyê neşê	neşeyan neşan
Nîşandera çemandî	wê neşeyê wê neşê	wan neşeyan wan neşan
Bangkirin	neşeyê neşê	neşeyino neşino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	neşeyek neşek	neşeyin neşin
Îzafe	neşeyeke neşeke	neşeyine neşine
Çemandî	neşeyekê neşekê	neşeyinan neşinan

neşe

1. neşwe, gewzî, şahî, kêfxweşî, beşerxweşî, kêf, dilşahî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. sermestî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)