muqtedîr

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
muqtedîr	muqtedîrtir	herî muqtedîr muqtedîrtirîn

muqtedîr

1. tiwana, hêzdar, bişiyan, bizever, bitaqet,
   kesa/ê ku dikare tiştekî bike
   • Bêguman, hema di serê serî de, dema ku meriv bala xwe dide vî karê hanê, tavilê ev qenaet li meriv hasil dibe ku tu ciddîyetek di vê xebatê de nîne! Lêbelê, ev metnên wisa, ji ber ku hem ji alîyê bawermendî û manewîyatê ve û hem jî ji alîyê dîroka wêjeya neteweyî ve, her wiha, ji alîyê manewîyata mîllî ve qedr û rûmeteke wan a bilind heye û danerê wan jî êdî ne li vê cîhanê ye, ango ne muqtedîrê parastina berhema xwe ye, lewma jî divêt ew berhem bi vî awayî nehatana çapkirin. — (Roşan Lezgîn: Îxtîraseke Bêfesal, Amidakurd.com, 9/2007)

Herwiha

• miqtedîr

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?], têkildarî qudret^{[Divê were berfirehtirkirin]}

Jê

• muqtedîrî
• muqtedîrîtî
• muqtedîrtî

Werger

• Almanî: befähigt → de, fähig → de, imstande → de
• Erebî: ^?قادر‎ → ar
• Fînî: kykenevä → fi, kyvykäs → fi
• Îngilîzî: able → en, capable → en, powerful → en, skillful → en, potent → en, virile → en
• Tirkî: muktedir → tr, güçlü → tr, kuvvetli → tr, becerikli → tr