mufsid

Kurmancî

Navdêr

mufsid mê û nêr

1. gelac, têkelhevker, ziyanker, nakokîker, tevhevdaner

Etîmolojî

Ji erebî مُفْسِد‎ (mufsid).

Ji wêjeya klasîk

• Sê dest ji mîr birin temamî
  Mufsid fekirî ji wî meqamî
  Zîn dî ko li pencerê diyar e — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)