mononîm

Kurmancî

Navdêr

mononîm mê

1. teknavî, yeknavî,
   kesa/ê ku tenê bi navekî tê nasîn yan bi berfirehî tenê navek jê re tê bikaranîn, bo nimûne (pêxember) Îsa, Mihemed, Mûsa, Nûh, Adem yan Hawa yan jî hunermend Gulistan, Birader...

Etîmolojî

Ji yûnanî [Peyv?], binêrin mono- + -onîm

Werger

• Îngilîzî: mononym → en