mirûz kirin

 Ji bo navdêrê binêre: mirûzkirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /mɪˈɾuːz kɪˈɾɪn/
• Kîtekirin: mi·rûz ki·rin

Lêker

mirûz kirin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	mirûz dikim
	tu	mirûz dikî
	ew	mirûz dike
	em, hûn, ew	mirûz dikin
Fermanî	Yekjimar	mirûz bike
	Pirjimar	mirûz bikin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	mirûz kir
	te	mirûz kir
	wê/wî	mirûz kir
	me, we, wan	mirûz kir
Formên din:

mirûz kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

   • Rojeke eyd ew jinêd axa u e'yanan diçine eyda xanimê û destêd xanime ramûsin, xanim ji libasêd xwe ji xatunêd axa û e'yan qewî şermi dibin ù bêkêf bûyî, mirûzê diketin. — (Mele Mehmûdê Bazîdî, Cami’eya Riseleyan û Hikayetan Bi Zimanê Kurmancî, Lîs, 2010, çapa 1em, r. 73, ISBN 978-605-5683-27-6)

Etîmolojî

Ji mirûz + kirin.

Werger

• Îngilîzî: ^?weigh down → en
• Tirkî: surat asmak → tr, yüzünü asmak → tr